HADİ!

Hadi unut beni
Senin unuttuğun yerden
Ben seni hatırlayacağım ama hep…
‘Yolun açık olsun’ diyorsun ya hep
Peki neden hala yolum ‘sen’ ile tıkalı?
Sen bu şehirden geçerken bensiz,
Ben bu şehrin kimsesiz sokaklarında yokolup
Senin hayalinle sarhoş gezdim
Ayağım  yalın…
Ben kuytu köşelere,pembe rüyalara sakladım sensizliğimi
Sen ile başlayan  bütün sözlerimi…
Ayak izlerini takip ettim
Olur ya belki karşılaşırız diye...

Ama hep aynı hüsran hep aynı son,

'Alıştım'demeye çalışsamda

boğazımda bir düğüm birikiyor yokluğunda...

Neden?