18 Aralık 2010 Cumartesi

18 ARALIK,yağmur,soğuk,karanlık,gerçek...

belki de başladığım yer yanlıştır...
Hangi dokusunu bile bilmediğin defterde anlamsız bir neden yüzünden unuttun  herşeyi?
o  mu  yoksa hızla geçen zaman mıunutturdu bütün güzellikleri sana?
Yoksa sana kötü bir cümle mi?
Neydi bütün ipleri koparan?
ben miydim, onlar mıydı ,anılar mıydı?
Yoksa "dursun! ölümleştirelim bu anı..." dediğimiz zaman mı?
Kendimi gördüğüm aynalarla  konuşuyorum hep…
Anlamaya çalışıyorum zamanın bizden alıp götürdüklerini…
Ama neden hiç anlayamıyorum…
Ah bu üç nokta anlatıyor aslında...ama anlayamıyoruz,
Anlamak istemiyoruz belkide!
Dünya aslında hep yağan yağmurlarla konuşan insanlarmış.
Sen ise hiçlik…
Herşey ölüyormuşta yüreğimiz sonsuzluğa açılıyormuş,mutluluğu yanlış yerlerde arar gibi
Hiç birşeye sığdıramadığım mutluluğum bir kelimede bile boş kalıyor...
Tüm bunların suçlusu ben olamam ki...

6 yorum:

cem tüzin dedi ki...

SÜPERSİN:)ÇOK GÜZEL...

Profösör dedi ki...

Yağmurdan kaçar iken doluya yakalanabilirsiniz...

!la row güncel dedi ki...

cem:saol

profösör:kesinlikle

ezgilimelodi dedi ki...

Mutluluğun yüreğinde sığamasın bir tek...
Tüm boşlukları doldurur işte o zaman...

!la row güncel dedi ki...

mükemmel:)

Profösör dedi ki...

Bence büyülü bir masalın dışında kalmak yalnızlığın ta kendisidir desem ne dersiniz?

Bir video ve düşüncelerimi benimle paylaşırsanız sevinirim. Öndens buyurun bizde patlemış mısır da var. Yanında da güzel demlenmiş çay da jkramımız olur size...

http://mefkuremiz.blogspot.com/